എനിക്ക് ഒമ്പത് വയസ്സുള്ളപ്പോള്മുതല് ഇടയ്ക്കിടെ രക്തം തുപ്പുമായിരുന്നു. രാത്രി ഒന്നുറങ്ങിക്കഴിയുമ്പോഴായിരിക്കും ചിലപ്പോള് വായ് നിറയെ രക്തം വരിക. എഴുന്നേറ്റ് തുപ്പിക്കളഞ്ഞിട്ട് കിടക്കും. 1988-ല് തിരുവനന്തപുരം ശ്രീ ചിത്തിര ആശുപത്രിയില് ഇത് മാറാനായി ഒരു സര്ജറി ചെയ്തിട്ടുള്ളതാണ്. എന്നിട്ടും മാറിയിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ തുടരവേ 2004-ല് വേളാങ്കണ്ണിമാതാവിനോട് ഞാനിങ്ങനെ പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് ആരംഭിച്ചു, ”അമ്മേ, ആരോഗ്യമാതാവേ, ഞാന് രക്തം തുപ്പാതിരുന്നാല് എഴുന്നേറ്റ് വരാന് സാധിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം വര്ഷത്തിലൊരിക്കല് ഞാന് അമ്മയുടെ അടുക്കല് വരാം.” 2004 മുതല് ഇന്നുവരെ ഞാന് രക്തം തുപ്പിയിട്ടില്ല. എല്ലാ വര്ഷവും വേളാങ്കണ്ണിയില് പോകാന് കര്ത്താവ് കൃപ തരുന്നു.
ഓമന ആഗസ്തി, ചെറുവാളൂര്, തൃശൂര്